1. Өмірбаян

2. Шығармалары

Қонаев Дінмұхамед Ахметұлы – аса көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері, үш мәрте Социалистік Еңбек Ері, Қазақ КСР Ғылым академиясының академигі, техника ғылымының докторы, КСРО шет ел ордендері мен медальдарының иегері. Алматы қаласында, қызметкерлердің отбасында өмірге келген. Орта мектепті бітіргеннен кейін, Қазақстан Өлкелік комсомол комитеті оны Мәскеу Түсті металл алтын институтына оқуға жібереді. Институтты ойдағыдай бітірген. Тау кен инженері мамандығын алған Қонаев Балқаш мыс қорыту комбинатының Қоңырат руднигіне жұмысқа орналасып, онда бұрғылау станогының машинисі, цех бастығы, рудниктің бас инженері және оның директоры болып істейді. Екінші дүниежүзілік соғысының қиын күндерінде ол тылдағы жұмысты ұйымдастыруда іскерлігімен көзге түседі. «Алтайполиметалл» комбинаты бас инженерінің орынбасары, Риддер руднигінің және КСРО қорғасын мырыш өнеркәсібінің ең ірі кәсіпорындарының бірі Лениногор кен басқармасының директоры қызметтерін атқарады. 1942-52 жылдары Қазақ КСР Министрлер Кеңесінің төрағасының орынбасары болып қызмет етеді. Осында жүргенде Қазақстан ғалымдары оған зор сенім көрсетіп, оны Қазақ КСР Ғылым академиясының академигі және оның президенті етіп сайлайды.

Тау кен ісі саласының ірі ғалымы Қонаев республика ғылымының дамуы жолында зор еңбек сіңіреді. Ғылыми ұйымдық жұмыстарды жақсарту, ғылыми зерттеулердің негізгі салаларын білікті кадрлармен нығайту шаралары оның басшылығымен жүзеге асырылады. Дінмұхамед Қонаев 1955-60 және 1962-64 жылдары. Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің төрағасы 1960-62 және 1964-86 жылдары. Қазақстан коммунистік партиясының Орталық комитетінің бірінші хатшысы болды. Ол Қазақстанның экономикасы мен мәдениетін өркендету жолына өзінің білімін, мол тәжірибесін және ұйымдастырушылық қабілетін аянбай жұмсай білді. Ол бірнеше мәрте КСРО Жоғарғы Кеңесінің депутаты болып сайланды. СОКПның 19 съезінен бастап кейінгі съездерінің бәріне делегат болды. Парламент және партия делегациясын басқарып, әлденеше рет шетелдерде болып қайтты. 1956 жылы СОКП Орталық комитетінің мүшесі. Партияның 23 съезінде ол СОКП Орталық Комитетінің Саяси Бюросының мүшелігіне кандидат, ал 24 съезде мүше болып сайланды. КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының және Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі Президиумының мүшесі болды. Дінмұхамед Қонаев өз заманының ұлы саясаткері бола білді. Ол билік басында болған уақыт қаншалықты күрделі, қарама қайшылықты болғанымен, елдің экономикасын, әлеуметтік саласын, ғылымын, ұлттық мәдениетін дамыту ісіне айтулы еңбек сіңірді. Түрлі деңгейдегі партия және кеңес қызметін атқара жүріп, Орталықтың өктем саясатының ығымен кете бермей, ел мүддесін, болашақ қамын да бір сәт естен шығарған жоқ.

1960 жылдар басында Н. С. Хрущевтің озбырлығымен Өзбекстанға беріліп кеткен қазақ жерінің біраз бөлігін қайта қайтарып алуы соның айқын бір дәлелі еді. 1986 жылы СОКП Орталық Комитетінің Бас Хатшысы болып М. С. Горбачевтің келуіне байланысты Дінмухамед Қонаев Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің бірінші хатшылығынан босатылды. 18 минут өткізілген пленумда орнына Ульяновск облысынан Г. В. Колбин отырғызылды. Орталықтың жүргізіп отырған әділетсіз саясатына қарсы республика жастары өз қарсылықтарын білдіріп алаңға шықты. Бұл әйгілі Желтоқсан оқиғасына ұласты. Дінмұхамед Ахметұлы Қонаев Республика партия ұйымын басқарған ширек ғасырға жуық уақыт ішінде өзінің үлкен мәдениеттілігімен, иманжүзді ізеттілігімен танылып, халық дәстүрін жақсы білетін, тағылымы терең, ой өресі биік жан екенін көрсетті. Кейін мемлекет ісінен қол үзген кезде де ол білімдар білікті жан ретінде елде жүріп жатқан реформа бағыттарын, қоғамды демократияландыру қажет екенін терең сезініп, қолдай білді. Өзі өмір сүрген күрделі уақыттың адал перзенті бола білген абзал азамат 1993 жылы тамыздың 22-інде, 82 жасқа қараған шағында кенеттен қайтыс болды.

Қонаев Дінмұхамед Ахметұлы – аса көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері, үш мәрте Социалистік Еңбек Ері, Қазақ КСР Ғылым академиясының академигі, техника ғылымының докторы, КСРО шет ел ордендері мен медальдарының иегері. Алматы қаласында, қызметкерлердің отбасында өмірге келген. Орта мектепті бітіргеннен кейін, Қазақстан Өлкелік комсомол комитеті оны Мәскеу Түсті металл алтын институтына оқуға жібереді. Институтты ойдағыдай бітірген. Тау кен инженері мамандығын алған Қонаев Балқаш мыс қорыту комбинатының Қоңырат руднигіне жұмысқа орналасып, онда бұрғылау станогының машинисі, цех бастығы, рудниктің бас инженері және оның директоры болып істейді. Екінші дүниежүзілік соғысының қиын күндерінде ол тылдағы жұмысты ұйымдастыруда іскерлігімен көзге түседі. «Алтайполиметалл» комбинаты бас инженерінің орынбасары, Риддер руднигінің және КСРО қорғасын мырыш өнеркәсібінің ең ірі кәсіпорындарының бірі Лениногор кен басқармасының директоры қызметтерін атқарады. 1942-52 жылдары Қазақ КСР Министрлер Кеңесінің төрағасының орынбасары болып қызмет етеді. Осында жүргенде Қазақстан ғалымдары оған зор сенім көрсетіп, оны Қазақ КСР Ғылым академиясының академигі және оның президенті етіп сайлайды.

Тау кен ісі саласының ірі ғалымы Қонаев республика ғылымының дамуы жолында зор еңбек сіңіреді. Ғылыми ұйымдық жұмыстарды жақсарту, ғылыми зерттеулердің негізгі салаларын білікті кадрлармен нығайту шаралары оның басшылығымен жүзеге асырылады. Дінмұхамед Қонаев 1955-60 және 1962-64 жылдары. Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің төрағасы 1960-62 және 1964-86 жылдары. Қазақстан коммунистік партиясының Орталық комитетінің бірінші хатшысы болды. Ол Қазақстанның экономикасы мен мәдениетін өркендету жолына өзінің білімін, мол тәжірибесін және ұйымдастырушылық қабілетін аянбай жұмсай білді. Ол бірнеше мәрте КСРО Жоғарғы Кеңесінің депутаты болып сайланды. СОКПның 19 съезінен бастап кейінгі съездерінің бәріне делегат болды. Парламент және партия делегациясын басқарып, әлденеше рет шетелдерде болып қайтты. 1956 жылы СОКП Орталық комитетінің мүшесі. Партияның 23 съезінде ол СОКП Орталық Комитетінің Саяси Бюросының мүшелігіне кандидат, ал 24 съезде мүше болып сайланды. КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының және Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі Президиумының мүшесі болды. Дінмұхамед Қонаев өз заманының ұлы саясаткері бола білді. Ол билік басында болған уақыт қаншалықты күрделі, қарама қайшылықты болғанымен, елдің экономикасын, әлеуметтік саласын, ғылымын, ұлттық мәдениетін дамыту ісіне айтулы еңбек сіңірді. Түрлі деңгейдегі партия және кеңес қызметін атқара жүріп, Орталықтың өктем саясатының ығымен кете бермей, ел мүддесін, болашақ қамын да бір сәт естен шығарған жоқ.

1960 жылдар басында Н. С. Хрущевтің озбырлығымен Өзбекстанға беріліп кеткен қазақ жерінің біраз бөлігін қайта қайтарып алуы соның айқын бір дәлелі еді. 1986 жылы СОКП Орталық Комитетінің Бас Хатшысы болып М. С. Горбачевтің келуіне байланысты Дінмухамед Қонаев Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің бірінші хатшылығынан босатылды. 18 минут өткізілген пленумда орнына Ульяновск облысынан Г. В. Колбин отырғызылды. Орталықтың жүргізіп отырған әділетсіз саясатына қарсы республика жастары өз қарсылықтарын білдіріп алаңға шықты. Бұл әйгілі Желтоқсан оқиғасына ұласты. Дінмұхамед Ахметұлы Қонаев Республика партия ұйымын басқарған ширек ғасырға жуық уақыт ішінде өзінің үлкен мәдениеттілігімен, иманжүзді ізеттілігімен танылып, халық дәстүрін жақсы білетін, тағылымы терең, ой өресі биік жан екенін көрсетті. Кейін мемлекет ісінен қол үзген кезде де ол білімдар білікті жан ретінде елде жүріп жатқан реформа бағыттарын, қоғамды демократияландыру қажет екенін терең сезініп, қолдай білді. Өзі өмір сүрген күрделі уақыттың адал перзенті бола білген абзал азамат 1993 жылы тамыздың 22-інде, 82 жасқа қараған шағында кенеттен қайтыс болды.

Қонаев Дінмұхамед Ахметұлы – аса көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері, үш мәрте Социалистік Еңбек Ері, Қазақ КСР Ғылым академиясының академигі, техника ғылымының докторы, КСРО шет ел ордендері мен медальдарының иегері. Алматы қаласында, қызметкерлердің отбасында өмірге келген. Орта мектепті бітіргеннен кейін, Қазақстан Өлкелік комсомол комитеті оны Мәскеу Түсті металл алтын институтына оқуға жібереді. Институтты ойдағыдай бітірген. Тау кен инженері мамандығын алған Қонаев Балқаш мыс қорыту комбинатының Қоңырат руднигіне жұмысқа орналасып, онда бұрғылау станогының машинисі, цех бастығы, рудниктің бас инженері және оның директоры болып істейді. Екінші дүниежүзілік соғысының қиын күндерінде ол тылдағы жұмысты ұйымдастыруда іскерлігімен көзге түседі. «Алтайполиметалл» комбинаты бас инженерінің орынбасары, Риддер руднигінің және КСРО қорғасын мырыш өнеркәсібінің ең ірі кәсіпорындарының бірі Лениногор кен басқармасының директоры қызметтерін атқарады. 1942-52 жылдары Қазақ КСР Министрлер Кеңесінің төрағасының орынбасары болып қызмет етеді. Осында жүргенде Қазақстан ғалымдары оған зор сенім көрсетіп, оны Қазақ КСР Ғылым академиясының академигі және оның президенті етіп сайлайды.

Тау кен ісі саласының ірі ғалымы Қонаев республика ғылымының дамуы жолында зор еңбек сіңіреді. Ғылыми ұйымдық жұмыстарды жақсарту, ғылыми зерттеулердің негізгі салаларын білікті кадрлармен нығайту шаралары оның басшылығымен жүзеге асырылады. Дінмұхамед Қонаев 1955-60 және 1962-64 жылдары. Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің төрағасы 1960-62 және 1964-86 жылдары. Қазақстан коммунистік партиясының Орталық комитетінің бірінші хатшысы болды. Ол Қазақстанның экономикасы мен мәдениетін өркендету жолына өзінің білімін, мол тәжірибесін және ұйымдастырушылық қабілетін аянбай жұмсай білді. Ол бірнеше мәрте КСРО Жоғарғы Кеңесінің депутаты болып сайланды. СОКПның 19 съезінен бастап кейінгі съездерінің бәріне делегат болды. Парламент және партия делегациясын басқарып, әлденеше рет шетелдерде болып қайтты. 1956 жылы СОКП Орталық комитетінің мүшесі. Партияның 23 съезінде ол СОКП Орталық Комитетінің Саяси Бюросының мүшелігіне кандидат, ал 24 съезде мүше болып сайланды. КСРО Жоғарғы Кеңесі Президиумының және Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі Президиумының мүшесі болды. Дінмұхамед Қонаев өз заманының ұлы саясаткері бола білді. Ол билік басында болған уақыт қаншалықты күрделі, қарама қайшылықты болғанымен, елдің экономикасын, әлеуметтік саласын, ғылымын, ұлттық мәдениетін дамыту ісіне айтулы еңбек сіңірді. Түрлі деңгейдегі партия және кеңес қызметін атқара жүріп, Орталықтың өктем саясатының ығымен кете бермей, ел мүддесін, болашақ қамын да бір сәт естен шығарған жоқ.

1960 жылдар басында Н. С. Хрущевтің озбырлығымен Өзбекстанға беріліп кеткен қазақ жерінің біраз бөлігін қайта қайтарып алуы соның айқын бір дәлелі еді. 1986 жылы СОКП Орталық Комитетінің Бас Хатшысы болып М. С. Горбачевтің келуіне байланысты Дінмухамед Қонаев Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің бірінші хатшылығынан босатылды. 18 минут өткізілген пленумда орнына Ульяновск облысынан Г. В. Колбин отырғызылды. Орталықтың жүргізіп отырған әділетсіз саясатына қарсы республика жастары өз қарсылықтарын білдіріп алаңға шықты. Бұл әйгілі Желтоқсан оқиғасына ұласты. Дінмұхамед Ахметұлы Қонаев Республика партия ұйымын басқарған ширек ғасырға жуық уақыт ішінде өзінің үлкен мәдениеттілігімен, иманжүзді ізеттілігімен танылып, халық дәстүрін жақсы білетін, тағылымы терең, ой өресі биік жан екенін көрсетті. Кейін мемлекет ісінен қол үзген кезде де ол білімдар білікті жан ретінде елде жүріп жатқан реформа бағыттарын, қоғамды демократияландыру қажет екенін терең сезініп, қолдай білді. Өзі өмір сүрген күрделі уақыттың адал перзенті бола білген абзал азамат 1993 жылы тамыздың 22-інде, 82 жасқа қараған шағында кенеттен қайтыс болды.

Шығармалары

1. Адырбекұлы, К. Қонаев Д. А: [желтоқсан қозғалысы туралы] / К. Адырбекұлы // Адырбекұлы, К. ХХ ғасыр: соңғы репрессия. - Астана. - 2006. - 15-70 б.

2. Алдабергенова, М. Димекең - Киіз үй және домбыра: [Қонаевтын 100 жылдығына қарсы] / М. Алдабергенова // Парасат. - 2011. - № 10. - 10-12 б.

3. Асқаров, А. Ұлттың рухани ұстазы еді / А. Асқаров // Қазақ тілі мен әдебиеті. - 2012. - № 1. - 3-7 б.

4. Ахметбеков, Д. Есімі елінің жадында: [Д. Қонаев туралы] / Д. Ахметбеков // Қостанай таңы. - 2007. - 12 қаңтар. - 3 б.

5. Ахметбеков, Д. Жиырмасыншы ғасыр адамы / Д. Ахметбеков // Қостанай таңы. - 2009.- 9 қаңтар. - 4 б.

6. Әбіров, Д. Дінмұхамед Қонаев - қоғам қайраткері / Д. Әбіров // Қазақ тарихы. - 2010. - № 4. - 63-64 б.

7. Әбішева, Г. Алатаудай ұлы қайраткер, заңғар тұлға, кемеңгер ғалым / Г. Әбішева // Мектептегі сыныптан тыс жұмыстар. - 2013. - № 7. - 33-36 б.

8. Әбдірайымұлы, С. Димекең пенделіктен жоғары тұрушы еді / С. Әбдірайымұлы // Қостанай таңы. - 2008. - 21 қараша. - 10 б.

9. Бекбосын, А. Елінің Алатаудай айбыны : [Қонаевтын 100 жылдығына қарсы] / А. Бекбосын // Ақиқат. - 2012. - № 1. - 43-49 б.

10. Бодықов, О. Қонаев пен Шәмші: Ел жампоздары / О. Бодықов // Қостанай таңы. - 2017. - 3 қараша (№ 122). - 8 б.

11. Бухметов, Қ. Жарқын бейнесі халық жадында : [Д. А. Қонаев туралы] / Қ. Бухметов // Қостанай таңы. - 2005. - 12 қаңтар.

12. Дінмұхамед Қонаев: [тарихи тұлғалар] // Байқадамова, Қ. Байқадамовтар әулеті: деректі хикаят.- Алматы, 2009. - 189-194 б.

13. Дінмұхамед Қонаев және Әулиеата өңірі: естеліктер, 1 кітап / құраст., түсініктері Т. Толқынбайұлы; алғы сөз Н. Назарбаев, К. Көкірекбаев, А. Карентаев. - Тараз, 2016. - 311 б.: портр.

14. Дәдебаев, Ж. Дінмұхамед даналығы /Ж. Дәдебаев // Қазақ тілі мен әдебиеті. - 2012. - № 1. - 8-19 б.

15. Димаш ағаның дәрігері // Әлиханұлы Ж. (Аупбаев). Ұлылардың ұрпақтары. - Алматы, 2011. - І бөлім. - 99-109 б.

16. Дүйсен, К. Бала жақсыны жағалайды: [Д. Қонаев туралы] / К. Дүйсен // Мөлдір бұлақ. - 2007.- № 5. - 16 б.

17. Елу жыл ел ағасы / құраст. және ред. басқарған С. Әбдірайымұлы. - Алматы: Санат, 2002. - 464 б.+ [32] б. фот.

18. Ерімбетов, М. Қонаевтың Өзбекстанға сапары / М. Ерімбетов // Түркістан. - 2010. - № 2. - 14 қаңтар. - 7 б

19. Жолдасбеков, М. Кісілік кітабы / М. Жолдасбеков. - Астана: Фолиант, 2017. - 397 б.

20. «Жұлдыздың» Алтын тұғыры: [Д. Қонаевтың портреті] // Жұлдыз. - 2007. - № 1. - 1 б.

21. Жұмахметұлы, Е. Болмысы - қарапайым, еңбегі - ұшан - теңіз: [12 қаңтар - Дінмұхамед Қонаевтың туған күні] / Е. Жұмахметұлы // Нұрлы таң. - 2017. - 12 қаңтар (№ 2). - 10-11 б.

22. Жүсіп, Ә. Дінмұхамед Қонаевтың туғанына - 100 жыл: ұлылар ұлағаты / Ә. Жүсіп ; суретті салған А. Өмірзақ // Айгөлек. - 2012. - № 1. - 4-5 б.

23. Жылқыбаева, Ш. 15 жасар Қонаев: [жәдігер] / Ш. Жылқыбаева // Ұлан. - 2009. - № 3-4. - 3 б.

24. Каримова, М. Елін таңытқан ер: Дінмұхамед Ахметұлы Қонаевтың 100 жылдығы / М. Каримова // Мектептегі сыныптан тыс жұмыстар. - 2012. - № 3. - 33-37 б.

25. Көпберген, Ә. Димекеңнің батасы: [Қонаев туралы] / Ә. Көпберген // Парасат. - 2012. - № 10. - 8-9 б.

26. Қазыбаева, Ұ. А. Замананың заңғар тұлғасы: Д. Қонаевтың туғанына 100 жыл / Ұ. А. Қазыбаева // Мектептегі мерекелер: тәрбие жұмыстарының сценарийлері. - 2012. - № 9. - 14-16 б.

27. Қалдыбай, М. Дінмұхамед Ахметұлы мен теміржол генералы / М. Қалдыбай // Жас алаш. - 2010. - № 52 (1 шілде). - 10 б.

28. Қалдыбай, М. Димекең мұражайында : тұлғалар тұғыры / М. Қалдыбай // Ақиқат. - 2011. - № 10. - 35-39 б.

29. Қалменова, Т. Ғұмыры ғибрат / Т. Қалменова // Мектептегі сыныптан тыс жұмыстар. - 2015. - № 2. - 33-36 б.

30. Қасенова, М. Мақтан тұтар алып тұлға: Д. А. Қонаевтың - сценарий / М. Қасенова // Мектептегі сыныптан тысжұмыстар. - 2006. - № 10. - 44-46 б.

31. Қауғабай, О. Данағайып: [Д. Қонаевтың өмірдегі өнегесі мен үлгісі және өсиет - тағылымы] / О. Қауғабай // Ана тілі. - 2007.- 5 шілде. - 10 б.

32. Қауғабай, О. Қонаев мұражайы / О. Қауғабай // Парасат. - 2009. - № 7. - 14 б.

33. Қауғабай, О. Таңғажайып Қонаев / О. Қауғабай // Парасат. - 2008. - № 9. - 18-21 б.

34. Қауғабай, О. Әулие тәңір тағында отыр / О. Қауғабай // Үркер. - 2014. - № 11. - 41-44 б.

35. Қауғабай, О. Бақ қонып, құт дарыған әулет: [Д. А. Қонаевтың туғанына - 100 жыл] / О. Қауғабай // Жалын. - 2012. - № 1. - 10-15 б.

36. Қауғабай, О. Балажан Дінмұхамед ата / О. Қауғабай // Балдырған. - 2009. - № 4. - 10-11 б.

37. Қауғабай, О. Кемеңгердің кітапханасы / О. Қауғабай // Кітап патшалығы. - 2012. - № 2. - 22-24 б.

38. Қауғабай, О. Қонаев ата-тегінің ақиқаты: [Дінмұхамед Қонаевтың туғанына 105 жыл] / О. Қауғабай // Қостанай таңы. - 2017. - 11 қаңтар (№ 3). - Б. 4.

39. Қауғабай, О. Қонаевтың атасы Қонай батыр кім? немесе «Егемен Қазақстан» газетінде жарияланған бір мақалаға байланысты қисын мен дерек: тағылым / О. Қауғабай // Ақиқат. - 2014. - № 9. - 65-68 б.

40. Қауғабай, О. «Селдегі кемегердің келбеті» / О. Қауғабай // Қазақ тілі мен әдебиеті. - 2011. - № 33. - 6 б.

41. Қожамқұлова, А. Мураты биік мұражай / А. Қожамқұлова // Ұлан. - 2008. - № 28 (8 шілде). - 7 б.

42. Қуағабай, О. Қонаевтың «Қаһарды» қорғауы / О. Қуағабай // Ана тілі. - 2015. - 23-29 шілде (№ 29). - 8-9 б.

43. Мәулетов, Ғ. Бекзат болмыс: Д. А. Қонаевтың Қостанайда болған сәттерінен / Ғ. Мәулетов // Егемен Қазақстан. - 2009. - 25 ақпан. - 11 б.

44. Мұратбекова, А. Дінмұхамед Қонаев: (1912-1993) / А. Мұратбекова // Айгөлек. - 2007. - № 1. - 6-7 б.

45. Ниязбек, Р. Димаш - жарық әлемнің жанарында : өлеңдер / Р. Ниязбек // Жұлдыз. - 2012. - № 1. - 70-75 б.

46. Сағат, Е. Ар алдындағы өмір: [«жаны жарық Димекең» атты эссе кітабынан үзінді] / Е. Сағат // Жұлдыз. - 2012. - № 1. - 76-88 б.

47. Сағат, Е. Жұртым деп төккен жылуын: [Қонаевтын 100 жылдығына қарсы] / Е. Сағат // Парасат. - 2011. - № 12. - 7-8 б.

48. Сасбұқаев, Ә. Үш аудан қазақстанға қалай қайтарылып еді?: [Дінмұхамед Ахметұлы Қонаев туралы] / Ә. Сасбұқаев // Жас алаш. - 2012. - 20 қыркүйек (№ 75). - 2 б.

49. Соломенцев, М. С. «Д.А.Қонаевты қызметінен босату жөніндегі шешім Горбачевтің қысым қорсетуімен қабылданды»: [Д. А.Қонаев туралы] / М. С. Соломенцев // Жалын. - 2012. - № 1. - 16-18 б.

50. Тәшімбай, Ғ. Кемеңгер жайлы келелі ойлар: [сөз сәулесі] / Ғ. Тәшімбай // Жұлдыз. - 2015. - № 11. - 188-198 б.

51. Тұрысбекова, Н. Заманның заңғар тұлғасы: Д. А. Қонаев туралы ұрпақтар толғанысы / Н. Тұрысбекова // Парасат. - 2011. - № 3. - 22-23 б.

52. Шаукенов, Ж. Ғарыштың адамы: [Дінмұхамед Ахметұлы Қонаевтың туғанына - 100 жыл] / Ж. Шаукенов // Қостанай таңы. - 2012. - 13 қаңтар (№ 4). - 4 б.

53. Шаханов, М. Қонаевпен сырласу: «Желтоқсан эпопеясы» атты кітабынан үзінді / М. Шаханов // Жалын. - 2015. - № 9. - 19-30 б.

     

1. Қонаев, Д. Әлемнің Әуезові / Д. Қонаев ; Т. Қожакеев, Қ. Сейданов. - Алматы: Санат, 1997. - 144 б.

2. Қонаев, Д. Өтті даурен осылай: естелік-эссе / Д. Қонаев. - Алматы: Дәуір, 1992. - 448 б.

3. Қонаев, Д. Өшпес із қалдырған қаламгер / Д. Қонаев // Жалын. - 2009. - № 8. - 28-29 б.

4. Қонаев, Д. Туа біткен дарын / Д. Қонаев // Жалын. - 2008. - № 10 - 14 б.